సుందరకాండ లఘుపారాయణ - Sunderakanda Song
సుందరమైనది సుందరకాండ
సుందర మెంతో సుందరము..|
మారుతి విజయం మరి మరి వినగా
మనసే పరవశ మొందెనుగా||
సుగ్రీవుండను వానర రాజు
శ్రీరాముని ప్రియ మిత్రుండు |
సీతను వేడుకగా నలుదిక్కులకు
వానర సేనను పంపెనుగా||1||
నలుడు నీలుడు జాంబవంతుడు
జాతి సుతుడగు అంగడు..|
హనుమంతుడు.. వెంటరాగా
దక్షిణ దిక్కుగా పయనించే ||2||
శత యోజనముల విస్తీర్ణముగల
సంద్రము నెట్టుల దాటుదము|
జానకి నెట్టుల చూచెద మనుచు
దుఃఖము నొందిరి కపివరులు||3||
అతి భీకరమగు సంద్రము దాటగ
అంజని సుతునికి తగుననుచు|
ఉత్సాహంబును కలుగ జేసిరి
హనుమను అందరు కీర్తించి ||4|| ||సుందర||
ఆంజనేయుడు మహేంద్రగిరిని
కరచరణంబుల మర్ధించి|
దేహము పెంచి అతివేగంబున
ఆకాశంబున విహరించె|| 5||
కృత యుగంబున పర్వతంబులు
రెక్కలు కలిగి గగనమున|
విహరించుచు భయ బ్రాంతులు గొల్పగ
మునులా ఇంద్రుని ప్రాదించె || 6 ||
దేవరాజు తన వజ్రాయుధముతో
అన్నీ రెక్కలు ఖండింప|
మైనకంబను గిరి రాజంబును
వాయుదేవుడే కాపాడే || 7 ||
పాతాళంబున వశించు దనుజులు
పైలోకములకు రాకుండా|
అడ్డుగా నిలచిన ఆ మైనకుని
సాగరుడంతట పిలిచెనుగా|| 8 || ||సుందర||
మారుతి మనకు ఆత్మ బంధువు
ఆతనిని సన్మానింపు మన|
అలసట తీరగ నపై నిలుమని
ఎదురుగా నిలిచెను గిరిరాజు || 9 ||
అనిల కుమారుడు ఆనందించి
జానకి మాతను చూచిన గాని|
విశ్రమించనని బయలు దెరగ
సంతసించిరా దేవతలు ||10 ||
మునులంతా ఆ పవనాత్మజుని
దీక్షను పరీక్ష చేయగను |
నాగజనని ఆ సురసదేవిని
ప్రార్థన చేసి పంపిరిగా || 11 ||
వికృత రూపము దాల్చిన సురస
గుహవాలె నోటిని తేరిచెనుగా|
నోటిని దాటి పోలేరెవరని
హనుమకు అడ్డుగా నిలిచెనుగా || 12 || ||సుందర||
సూక్ష్మ రూపమును దరించి మారుతి
సురసనోటిలో చొచ్చుకొని |
అతివేగంబున బయటకు వెడలగ
గంధర్వాదులు హర్షించే || 13 ||
మేని నీడను పట్టి లాగెడి
సింహిక యనెడి రక్కసిని|
సంహరించి ఆ సమీర సూతుడు
సాగర తీరము చేరెనుగా || 14 ||
త్రికూట పర్వత శిఖరమునున్న
లంకను చేరి లంకిణిని|
జయించి హనుమ సూక్ష్మరూపియై
రావణ గృహమున వేదికెనుగా || 15 ||
మేడలు మిద్దెలు నివాస గృహములు
అంతఃపురములు హర్యములు|
భవనంబులను వెదకిన హనుమ
జానకి జాడను కానడాయ్యె ||16 || ||సుందర||
జానకి జాడను కానడాయ్యె ||16 || ||సుందర||
అశోక వనిలో వృక్షము క్రిందను
రక్కసి మూకల మధ్యనను|
చిక్కినను, బహు చక్కగా నున్నా
సీత మాతను చూచెనుగా || 17 ||
అతి దుక్కితయగు ఆ వైదేహిని
తననే వరించి చేరుమని|
భాదించెడి రావణుని చూచెను
మారుతి వృక్షము పై నుండి || 18 ||
రాణులు ధర్మము లెన్ని చెప్పినను
రావణుడెమియు వినకుండె|
మనసే మారని ఆ సీతమ్మకు
రెండు మాసములు గడువిచ్చే ||19 ||
రాక్షస వనితల కఠినపు మాటలు
రాముని సతిని భాదింప|
త్రిజటయనెడి ఓక రాక్షస వనిత
స్వప్నము కాంచితినని తెలిపె || 20 || ||సుందర||
లంకానాథుని అపజయంబును
రామచంద్రుని విజయమును |
కలగంటినని సీతకు తెలుపు
శుభ శకునంబులు మొదలైయ్యె || 21 ||
రామ లక్ష్మణుల గుణ గణములను
గానము చేసి హనుమయ్య|
రామదూతనని విదేహ పుత్రిని
నమ్మింపగ నిజ రూపము నిలచె || 22 ||
అమ్మ రాముడు నీ విరహమున
అన్న పానములు లేకుండా|
అతి దుఃఖితుడై ఈ ఉంగరమును
అనువాలుగా పంపెనుగా || 23 ||
హనుమ పలుకులు విన్న జానకి
ఆనందములో మునిగెనుగా|
సాగర లంగన చేసిన నీవు
మహాను భావుడవని పొగిడే || 24 ||
||సుందర||
సుగ్రీవాది వానర సేనతో
లంకను చేరి రావణుని |
సంహరించి నను చేరదీయమని
రామచంద్రునకు తెలుపుమనే || 25 ||
సీతమ్మయు తన ఆనవాలుగా
కాకాసురుని కదా తెలిపి |
చూడామణినీ శ్రీరామునకు
అందచేయమని పలికెనుగా || 26 ||
అంజనీ సుతుడు ఆనందముతో
వృక్షములన్ని విరచివేసి|
అశోక వనినీ ధ్వంసము చేసి
రావణ సేనను వధియించె || 27 ||
రావణ సుతుడగు అక్షకుమారుడు
మంత్రి పుత్రులన్ కింకరులన్|
వధియించిన ఆ వాయు పుత్రుడు
మేఘనాధునితో తలపడెను || 28 || ' ||సుందర||
బ్రహ్మాస్త్రముతో మేఘనాధుడు
మారుతి నప్పుడు బంధించి |
రావణ సభలో ప్రవేశ పెట్టగ
రావణుడేంతో మండిపడే || 29 ||
సీతమ్మను శ్రీరామునికిచ్చి
రాముని శరణు వేడుమనే |
రామ దూతగా వచ్చితినన్నను
రామ దూతగా వచ్చితినన్నను
హనుమంతుని హతమార్చమనే || 30 ||
దూతను చంపుట పాపమనుచు
వీభీషణాదులు తెలుపగనూ|
వానరులకు అతి ప్రియమైన
తోకను కాల్చగ నియమించె || 31 ||
రాక్షసులంతట నునె చీరలను
తోకాకు చుట్టి నిప్పంటించి |
హనుమను వీదుల త్రిప్పుచు నుండ
తోకతో ఇండ్లంకు నిప్పంటించే || 32 || ||సుందర||
అగ్ని ఎంతగా ప్రజ్వరిల్లినను
హనుమను చల్లగా చూచెనుగా|
మైథిలియొక్క పాతివ్రత్యముకు
అనలుడు ఎంతో చల్లబడే || 33 ||
మండుచున్న తన వాలముతోడను
గృహముల నెన్నో కాల్చెనుగా |
మనోజ్ఞమైన లంక నగరిని
భస్మి పటలము గావించె || 34 ||
హా పుత్రా! హా తండ్రి! యనుచు
మరణించిన వారికై ఏడ్చుచునూ|
రాక్షసులందరు రోదన చేయుచు
భయముతో పరుగులు పెట్టిరీగ || 35 ||
భయముతో పరుగులు పెట్టిరీగ || 35 ||
పవనాత్ముడు తన లాంగు లాగ్రమును
సాగర మందున చల్లార్చి |
భీభత్సముగ నున్న లంకను
చూచి ఎంతయ్యో భీతిల్లే || 36 || ||సుందర||
జానకి మాత ఎటులనున్నదో
చూడకోరి హనుమయ్య |
అతి త్వరితముగ వనమును చేరి
సీతామాతకు ప్రణమిల్లె || 37 ||
రోహిణి చంద్రుని కలయు నట్లుగా
రాముడు నిన్ను కలయుననే|
శ్రీరాముడు అతి శీఘ్రముగా
లంకానాధుని వధియించుననే|| 38 ||
జానకి తనకు ప్రియము చేసిన
హనుమకు అలసట తీరగను|
ఎందైనను ఆ రాతిరి గడిపి
మరలిపొమ్మని తెలిపెనుగా || 39 ||
అవలీలగా ఆ సంద్రము దాటి
తన మిత్రులను చేరిన మారుతి|
మధువని లోని మధువును గ్రోవి
రాముని చెంతను నిలిచెనుగా || 40 ||
వెనువెంటనే మారుతి సీత క్షేమమును
యదాతదంగా వినిపించి
జానకి ఇచ్చిన చూడామణిని
రఘు రామునికి అందంచె || 41 ||
చూచి రమ్మనిన కాల్చి వచ్చిన
ఘనత నీకు దక్కెనుగా|
హనుమయ్య నీ సాటెవరని
సుగ్రీవాదులు కీర్తించిరి || 42 || ||సుందర||
మా ఇలవేలుపు మారుతియే కదా
తప్పులు క్షమింప కూరుచును |
మారుతి కిదియె అంకితమనుచు
మంగళ హారతి పాడెదను || 43 ||
రఘు రాముని నీ మనమున నిలిపిన
మారుతీ నీకిదే మంగళము |
నీ దాసులలో నను చేర్చమని
మరి మరి నిన్నే వేడెదను || 44|| ||సుందర||
Comments
Post a Comment